En nu zit ik dan zelfs even op Brits grondgebied: het kanaaleiland Jersey! Ook reis ik nu een week met 6 andere mensen samen: mijn nicht Hattie (oorspronkelijk Hetty, ik gebruik de namen door elkaar) en haar man Michael uit Santa Barbara, California, USA, en hun vrienden Bill & Crystal en David & Pam, die ik al kende. Heel gezellig, en na de 2 woorden Spaans die ik tot voor kort met iemand kon wisselen, kan ik nu weer normale gesprekken voeren in het Engels (en zelfs af en toe in het Nederlands met Hetty).

Ik heb deze periode niet veel gefietst, maar ben wel druk bezig geweest met reizen; het is natuurlijk ook wel een wat apart plan om tijdens een fietsreis naar het zuiden tussendoor even zo'n 1500 km terug naar het noorden te gaan voor ....... jawel, een fietsvakantie!

Vrijdag 9 september, Teruel (Sp) - Eaux Bonnes (Fr)

Na alle receptionisten van het Teruel Parador op het hart gedrukt te hebben goed op mijn fiets te letten, die in een van hun garages staat, en verzekerd te hebben dat ik op 22 september terugkeer, ga ik met al mijn bagage per taxi naar het autoverhuurbedrijf en krijg daar een Renault Clio, met minimale toelichting. En zo ben ik tweeënhalve dag verder voordat ik erachter kom hoe ik de kilometerstand permanent op de display kan krijgen, ipv alleen bij het starten van de auto. Maar goed, voor de rest rijdt de auto prima. Het is opvallend hoe vlak het Spaanse landschap per auto lijkt, een heel verschil met de fietservaringen! Dat komt ook doordat de fietsroute dwars op de bergketens loopt, en de autoweg het vlakste deel volgt. Al met al een saaie weg tot aan de Pyreneeën, door een droog bruingeel landschap, en ik ben heel blij met de airconditioning. Aan het eind van de middag kom ik in de Pyreneeën en ik merk dat ik haast opgelucht ademhaal: eindelijk weer groen om me heen!

Via de Col de Portalet (du Pourtalet) rijd ik Frankrijk binnen.

Heel opvallend is dat er hier ineens weer vee te zien is. Binnen een uur tijd moet ik uitkijken voor koeien op de weg, wachten op een troep paarden die de weg over geleid wordt, en beland ik midden in een grote kudde schapen die om m'n auto heen krioelen.

Puur op de naam van het plaatsje kies ik voor de overnachting en een dag verblijf Eaux Bonnes, in de verwachting dat het een kuuroord zal zijn wat wellicht aardig is. Dat blijkt te kloppen, en ondanks een hoog vergane glorie-gehalte vind ik er toch een hotel dat open is.

Zaterdag 10 september - Eaux Bonnes

De ochtend doorgebracht met een stevige wandeling rond dit bergplaatsje. Volgens de informatie van het toeristenbureau zou het een horizontale wandeling van 2 uur zijn; ik deed er 3,5 uur over (en heb stevig doorgelopen) en zoveel hellingen en zo steil als deze hebben we niet eens in Nederland.

Maar wel heel mooie uitzichten en stralend weer. Zonnig, maar niet overmatig warm. Heel lekker.

In de middag ga ik naar het zwavel-thermaalbad, waar ik ook nog een massage met olie heb gereserveerd. Erg prettig en weldadig voor m'n toch wat uitgedroogde huid. Kortom, een dag pure vakantie.

Zondag 11 september, Eaux Bonnes - Villeneuve sur Lot

Vandaag moet ik eigenlijk toch een eind Frankrijk in, maar ik kan het niet laten nog een paar cols in de Pyreneeën te rijden: de Col d'Aubisque en de Col du Soulor. Er zijn aardig wat motorrijders die hetzelfde idee hebben, en nog veel meer fietsers (voor het merendeel stoere mannen in kleurrijke outfits op racefietsen). Een volgende keer ga ik hier ook fietsen, neem ik me voor. Bovenop de Col d'Aubisque is het uitzicht rondom fantastisch, en ik probeer dat te vangen met twee 180° foto's, maar het lukt niet echt het overweldigende gevoel weer te geven.

De Tour de France komt hier ook geregeld langs:

Op de iets lagere Col du Soulor loopt een troep paarden los; ze blokkeren zelfs af en toe het verkeer!

Pas tegen de middag verlaat ik uit de Pyreneeën. Voor de tweede overnachting en verblijfdag kom ik uit bij Villeneuve sur Lot, nog steeds behoorlijk in het zuiden van Frankrijk.

Maandag 12 september, Villeneuve sur Lot

Op goed geluk heb ik dit stadje uitgekozen, en het blijkt aardig. In de ochtend begin ik een stadswandeling in dit deels middeleeuwse stadje.

En 's middags, tja, het is mooi weer, het stadje ligt aan de rivier de Lot, en er is een botenverhuur, dus ......

Vanuit de kajak is het kerkje, dat als het ware hangend buiten de brug is gebouwd, goed te zien:

Opvallend is wel hoeveel winkels en horecabedrijven ook hier te koop staan. Blijft een triest gezicht.

Dinsdag 13 september, Villeneuve sur Lot - Avranches

Nu moet ik toch serieus wat afstand gaan afleggen, want ik heb afgesproken met mijn nicht aan het eind van de middag in Avranches te zijn. Zij en haar man (en hun vrienden) zijn een paar dagen eerder vanuit Californië naar Parijs gevlogen, en ze zullen vandaag ook naar Avranches rijden. Dus voor mij nu veel kilometers over saaie autosnelwegen, de bekende 'péages'. Als je hierover rijdt heb je echt geen idee van het landschap waar je doorheen komt, in tegenstelling tot reizen per fiets. Aan de andere kant waardeer ik het comfort van een auto voor de verandering wel!

Tegen zessen kom ik in het hotel in Avranches aan en daar tref ik Hetty en Michael in de bar/lobby. Heel hartelijk weerzien! Even later komen ook David en Pam erbij:

Nog wat later zie ik ook Bill en Crystal. Voor het diner lopen we een stukje door Avranches en komen bij een kerk met wel heel aparte waterspuwers (gargoyles):

Eind van de avond, de nichtjes:

Woensdag 14 september, Avranches - Granville

Hetty heeft deze fietsvakantie geregeld met de Franse organisatie Cyclomundo. Zoals afgesproken worden de fietsen gebracht om negen uur. Bill en Crystal hebben hun eigen ligfiets tandem (!) meegenomen vanuit Californië, de rest heeft een huurfiets. Voor vertrek moet er natuurlijk een klassieke groepsfoto gemaakt worden:

Avranches ligt zo'n beetje op de grens van Normandië en Bretagne, en eerst fietsen we naar Granville in het noorden, Normandië in. Van daaruit zullen we oversteken naar Jersey, een van de Britse kanaaleilanden, waar we 2 nachten zullen blijven, en daarna nemen we de veerboot naar St. Malo in Bretagne. Tussen de uitstekende (klemtoon op uit) punten van Normandië en Bretagne ligt het eilandje Mont St. Michel in zee, vlak bij de kust, verbonden met een dijk/brug (dus feitelijk een schiereiland). Het is heel toeristisch en wordt zwaar geëxploiteerd, maar ziet er - zeker vanuit de verte - haast sprookjesachtig uit. Na zo'n 10 km fietsen komen we op een uitzichtpunt:

Een uitgelezen 'photo opportunity' en we maken dan ook tientallen foto's. Het is fris, maar zonnig weer en er lijkt al iets van herfst in de lucht te hangen. Perfect fietsweer. We komen door een vriendelijk golvend landschap, heel groen, met veel grote appelbomen vol met allerlei soorten appels. De routebeschrijving van Cyclomundo is echter niet erg handig opgezet (kaartje en aanwijzingen op verschillende bladzijden) en niet altijd even eenduidig. Ik heb het gevoel dat we net zoveel tijd doorbrengen met het zoeken van de route als het eigenlijke fietsen. Mopperde ik af en toe op de aanwijzingen van Benjaminse, nu zie ik dat zijn routegidsen geweldig zijn, hierbij vergeleken! En soms is gewoon de weg opgebroken:

Onderweg bezoeken we de Abbaye de Lucerne.

Aan het eind van de middag komen we aan in Granville, een mooi stadje aan de kust, dat gedeeltelijk hoog op een heuvel is gebouwd die uitsteekt in zee. Wij verblijven echter in een nogal fantasieloos Ibis-hotel, dat wel praktisch vlakbij de veerboothaven ligt. En vanuit mijn hotelraam heb ik een aardig uitzicht:

Donderdag 15 september, Granville - Jersey

Volgens de aanwijzingen van Cyclomundo zouden we de bagage om acht uur kunnen afgeven bij de veerboot terminal, dan nog even kunnen ontbijten en tegen negenen met de fietsen aan boord kunnen gaan. Klonk heel praktisch, maar zo werkte het niet. Er waren paspoorten nodig voor het inchecken van de bagage, de fietsen moesten van tevoren ergens klaar staan, en er waren zeker nog 200 andere passagiers die in de rij stonden. Kortom, enige stress en paniek en heen en weer gehol voor degenen van ons die hun paspoort nog met de handbagage in het hotel hadden liggen (ik ook dus), maar om half negen zaten we, door de douane heen, in de wachtkamer.

En toen ging de veerboot niet. Technisch defect, en het was zelfs niet zeker of de boot de volgende ochtend wel gerepareerd zou zijn! Daar stonden we dus, met alle bagage die we met geen mogelijkheid op de fietsen zouden kunnen meenemen (de anderen hebben gewone koffers bij zich) en geen vervoer naar Jersey. Lichte vorm van paniek, Cyclomundo gebeld en vervolgens heel veel wachten. Tussendoor maar geluncht en Granville wat nader bekeken. Is een mooi stadje!

Met veel kunst- en vliegwerk lukte het Cyclomundo ons om te boeken op een andere veerboot, die echter vanaf St. Malo, 70 km verderop, zou vertrekken laat in de middag. Met 2 taxibusjes, een voor ons zevenen en de bagage en een voor de fietsen, werden we uiteindelijk naar St Malo gebracht.

Wel heel jammer van de heerlijk zonnige dag, die we anders fietsend op Jersey zouden hebben doorgebracht ipv rondhangen en wachten . Kreeg een beetje het gevoel dat ik Murphy had meegebracht....... Bij de grote veerboot in St Malo nogmaals bagage inchecken in passagiersterminal, daarna terug over rotonde fietsen naar het terrein waar de auto's wachten om ons daarbij aan te sluiten.

(Op de voorgrond de aparte ligfiets tandem van Bill en Crystal.)

Als we onze fietsen aan de zijkant van het cardeck van de veerboot hebben gestald en naar het bovendek zijn gegaan, kijken we uit op de historische haven van St. Malo.

En dan, even over zessen, varen we eindelijk weg. Ruim na zevenen komen we aan in St. Helier, Jersey. Als we de bagage hebben opgehaald en met een taxi hebben meegegeven begint het al te schemeren. We moeten nog zo'n 17km fietsen naar ons hotel in Gorey. We fietsen zo hard mogelijk, want we hebben geen van allen licht op onze fiets, maar komen in het pikdonker in Gorey aan. Laatste kilometers waren bepaald niet prettig!

Vrijdag 16 september, Jersey

Vandaag een ontspannen dag, we slapen immers vannacht ook weer in dit hotel, en we kunnen zoveel of zo weinig fietsen als we maar willen. Daarbij is het heerlijk fietsweer: helder zonnig, fris, en weinig wind. Op Jersey zijn er bewegwijzerde fietsroutes, en met behulp van een paar kaarten zoeken we een leuke tocht voor vandaag. We moeten daarvoor direct achter het hotel nogal steil omhoog:

Kort daarna komen we op de kustweg langs een paar erg fotogenieke baaien:

De bewegwijzering is niet overal even duidelijk en we slagen er ook nog in elkaar geregeld kwijt te raken, maar we hebben een heerlijke dag en fietstocht.Ik kom zeker nog een keer terug naar Jersey! We lunchen in een haventje, Rozel, bij een typisch Engelse snackbar, waar het eten beter blijkt te zijn dan je zou verwachten.

Ook daarna loopt de route niet helemaal van een leien dakje, maar ach, het is mooi weer en we hebben geen haast. En dus wel heel veel 'map reading' momenten.

Later in de middag komen we terug in Gorey en bezoeken daar het kasteel Mont Orgueil, dat hoog boven het kleine plaatsje uittorent.

En vanaf boven heb je dit uitzicht, in het late middaglicht: