Dinsdag 2 augustus, Verdun - Heudicourt-sous-les Côtes (Lac de Madine), 62 km.

Benjaminse heeft toch wel een beetje gelijk met z'n kwalificatie 'saai' voor het eerste gedeelte van dit stuk, niet zozeer qua landschap als wel voor de weg: een lange rechte tweebaansweg tot aan St. Mihiel. En dan is het ook nog eens wárm, zeker 30 °C. En 2 dagen terug was het net aan de helft. Vanwege de warmte, en omdat ik wil zwemmen, besluit ik niet verder te gaan dan het Lac de Madine. Ik moet eerst nog een erg pittige heuvel/berg op tot bijna 400m, maar het weggetje en het uitzicht zijn mooi.

Kort voor het Lac de Madine ligt er een heuvel wat solitair in het landschap, met bovenop een Romeins/Grieks aandoend bouwsel.

Ik lees in de toelichting van Benjaminse dat dit een gedenkteken van de eerste wereldoorlog is op de Butte de Montsec, opgericht door een Amerikaan.

Ik fiets verder over smalle bos- en weidepaadjes langs het Lac de Madine tot aan een camping annex zeilschool, waar, als ik net goed en wel omgekleed ben en 1x heb gezwommen, de zon achter de wolken verdwijnt. Just my luck. Na enige tijd, heb inmiddels m'n boek uit, verschijnt de zon overigens weer.

Het gereserveerde hotel blijkt over een prettig terras te beschikken, waar ik de avond doorbreng. Tegen tienen komen Alfonse en Martijn dat terras oplopen: ook zij blijken hier te slapen.

Woensdag 3 augustus, Heudicourt - Nancy, 75km.

Ik laat m'n boek achter in het hotel, voor volgende Nederlandse gasten. Het is wat grijzig, bewolkt weer, maar niet koud, eerder wat benauwd. Vandaag fiets ik voor een groot gedeelte door een gebied dat je wel zou kunnen omschrijven als het slagveld van Europa. Door de eeuwen heen is hier veel gevochten, met name in de eerste wereldoorlog. Ik kom door een dorpje dat bovenop een kale landbouwheuvel ligt, Viéville-en-Haye. Alhoewel de huizen niet echt nieuw zijn, doet het wat vreemd planmatig aan. Op de Mairie (stadhuis) staat als bouwdatum 1923 en de kerk ernaast, precies symmetrisch aan het eind van de hoofdstraat, dateert uit dezelfde periode zo te zien aan de bouwstijl. Even verderop staat een gedenksteen met plaquette met de volgende tekst:

(Viéville-en-Haye is op 12 september 1918 door de US 5th division ingenomen in de aanval van St. Mihiel en de frontlinie kwam 3km noordelijk vanaf dit punt te liggen.)

Dus het hele dorp is verwoest geweest, zoals zoveel dorpen in dit gebied. Sommige zijn nooit meer herbouwd. Zo zie je hier veel aanwijzingen van de oorlogshel die het hier bijna 100 jaar geleden moet zijn geweest. Maar leren we hier als mensheid iets van? Welnee, l'histoire se répète.

Een stuk verder daal ik af naar het Moezeldal en kom in de Elzas (l'Alsace) en het eerste café dat ik tegenkom laat gelijk al zien dat het hier een (ooit) betwist gebied betreft:

Tja, misschien is die hele EU toch wel ergens goed voor.

Ik fiets verder langs de Moselle (oftewel Moezel) over een hopeloos fietspad en een tijdje later beland ik in Pont-à-Mousson in een grote wegopbreking. Probeer er met de fiets aan de hand (lees: duwend en zeulend aan het zwaarbepakte ijzeren ros) doorheen te lopen, maar word door de chauffeur van een betonvrachtwagen naar links gestuurd. Dat is echter het terrein van het plaatselijke ziekenhuis, en daar kan ik niet uit! Terug naar de opbreking waar ik toch tot het eind doorloop, daar een hek opzij schuif en m'n fiets de hoge stoep op til. Enfin, zo kom ik door nog een straatje uit bij de Place Duroc, het centrale plein. Hoog tijd voor koffie!

Weer een flink aantal kilometers later (langs de Meurthe, een zijrivier van de Moselle, kom ik uit in Nancy. Wat een mooi centrum heeft Nancy! Met name de Place Stanislas, hét plein, in de 18^e eeuw gebouwd onder Stanislas Leszczynski, een Poolse vorst die van zijn schoonzoon Louis XV Lotharingen gekregen had, is prachtig.

Grandeur is het woord dat in me opkomt. Maar ook de ernaast gelegen vieille ville (oude stad) is indrukwekkend.

's Avonds laat is er op de Place Stanislas een klank- en lichtspel. Klinkt heel oubollig, maar dit was een belevenis! Het hele plein is volgestroomd met mensen en dan begint een spektakel met beelden geprojecteerd op de gebouwen rondom het plein, met allerlei speciale effecten, waardoor de gebouwen soms lijken te golven en soms op je af lijken te komen. Haast hallucinerend. C'était magnifique.

Donderdag 4 augustus, Nancy - Bain-les-Bains, 117km.

Deze dag vooral heel veel op jaagpaden langs kanalen gefietst. Lijkt ideaal, maar soms heeft de natuur het overgenomen van het asfalt en dan is het fietsen niet echt comfortabel meer, om het zachtjes uit te drukken. Wel zijn deze paden vaak beschaduwd en door een briesje over het water wat koeler. Alternatief is het gladde asfalt van de iets verderop gelegen autoweg, maar met langsrazend autoverkeer en in de brandende zon (weer zeker 30 °C) is dat ook niet ideaal. De keuzes die je in je leven moet maken ........

Ik koop langs de weg mirabelles, een soort kleine gele pruimen, die ik even later aan de oever van de Moselle als lunch opeet. Heerlijk.

De kanalen hier in Frankrijk zijn een verhaal apart. Door het heuvelige landschap zijn er veel sluizen (écluses) nodig en soms liggen die minder dan een kilometer van elkaar. Je hebt zelfs kanalen die over een berg heen lopen. Dus boten worden eerst omhoog geschut, en dan weer omlaag.

Al fietsend vraag ik me af hoe ze dan het water in het hoogste deel van het kanaal kunnen houden - een pompsysteem? Later kom ik ergens waar dit fout lijkt te zijn gegaan; er staat helemaal geen water meer in het kanaal.

Maar het blijkt dat men even verderop aan de sluizen aan het werk is:

Bij Charmes verlaat ik het dal van de Moselle en ga de bergen over en kom in de Vogezen.De dagetappe wordt lang, want het eerste hotel dat ik probeer te reserveren blijkt vol te zijn, en het tweede is wegens vakantie gesloten. (Tja, het is ook augustus en dan is Frankrijk dicht....).

Ik kom uiteindelijk uit in een prettige (Nederlandse) B&B, VieLaVie, in Bain-les-Bains, een heel rustig kuuroordplaatsje en ik besluit dat het nu tijd wordt voor een rustdag!

Vrijdag 5 augustus, rustdag in Bain-les-Bains.

In de ochtend miezert het wat, terwijl ik het weekmarktje bezoek, maar 's middags wordt het zonnig. Lekkere luie dag, met aan het eind van de middag een heerlijke massage in een plaatselijk instituut. En ook is hier in de B&B nog een wasje voor me gedaan. Het eten is voortreffelijk en ik zit nu met een glas wijn buiten in de tuin dit verslag te schrijven. Kortom, vakantie!