Woensdag 27 juli, Neerpelt-Diest: Aanvankelijk loopt de route over een kaarsrecht fietspad, aangelegd over een oude spoorlijn. Prima asfalt en het schiet lekker op, maar beetje saai. Echter, ergens let ik niet goed op de routebeschrijving en rij verkeerd. Ik probeer via het zgn. fietsknooppuntenroutesysteem (leuk scrabblewoord) terug op de Benjaminse-route te komen, maar dat valt een beetje tegen: dit knooppuntennetwerk is vooral opgezet voor recreatieve fietsers, en er zijn dan ook zoveel mogelijk gezellige slingers in opgenomen. Kortom, ik fiets vandaag 68 km i.p.v. de geplande 50! Moet ik niet te vaak doen.......

Even denk ik al in Marokko te zijn, misschien een heel snelle short cut genomen?

(Nee, dit is in Beringen-Mijn, waar begin 20^e eeuw steenkool werd gevonden. In de jaren zestig en zeventig werden hiervoor gastarbeiders aangetrokken, en nu woont hier een grote Turkse gemeenschap. De mijnen zijn overigens in 1989 gesloten.)

Diest is een sfeervol historisch stadje en ik overnacht in een mooi hotel in de binnenstad dat gedeeltelijk gehuisvest is in kasteelachtig pand, helaas met de wat foute naam 'The Lodge'.

Op dit terras gegeten, maar moest aan het eind van de avond wel onder de luifel gaan zitten: het stortregende!

Donderdag 28 juli, Diest-Namur: Het weer is grijs, maar gelukkig wel droog. Wederom een fietsroute over een voormalige spoorlijn. Om de eentonigheid wat te breken neem ik de door de Benjaminse-gids aanbevolen omweg naar Zoutleeuw: een stadje met middeleeuwse allure en dito statige gebouwen, maar door de ineenstorting van de lakenindustrie in de 15^e eeuw is het verder niet tot bloei gekomen en heeft het nu nog de grootte van een dorp. Er erg lekker koffie gedronken, geserveerd met een bonbon en een schaaltje slagroom, en dat voor EUR 1,70; het rijke Vlaamse leven (wat minder goed voor m'n 'project').

Na Zoutleeuw ontmoet ik een vrouw uit Nijmegen, Agnes, die op de fiets op weg is naar een familie-reünie, en dezelfde kant opgaat. We fietsen gedurende zo'n 40 km gezellig samen op en aangezien zij een pittig tempo heeft (ze maakt dagen van 140 km) schiet dat lekker op. Als ik in Namur (Namen) aankom heb ik er 89 km opzitten.

Vrijdag 29 juli, Namur-Sanzinne (Houyet): Vanmorgen niet al te vroeg vertrokken en ik heb me voorgenomen er geen al te lange etappe van te maken. Moet eerst nog even langs een fotozaak omdat er iets fout staat aan de instellingen van m'n fototoestel. Ik ben niet met alle keuzes die ik in mijn leven heb gemaakt even gelukkig, maar ben wel blij dat ik destijds Frans gekozen heb voor m'n eindexamenpakket. Nog een paar dagen en ik spreek weer 'vloeibaar' Frans!

Ik fiets nu langs de Maas (eigenlijk Meuse) en kom langs een paar leuke optrekjes die dicht in de buurt komen van m'n perfecte huis: vrijstaand, aan een brede rivier met beroepsvaart en bergen erachter.

Nog even doorsparen.........

Ik realiseer me hoe fijn het is hier te fietsen i.p.v. in de auto te zitten: de autoweg komt maar af en toe bij de rivier, terwijl je op de fiets voortdurend de prachtigste uitzichten hebt. Helaas is na enige tijd het fietspad minder prachtig: gedeeltes met kasseien, modder, gravel en andere zooi dwingen me stukken te lopen, omdat anders al m'n bagage van de fiets klettert. Dat schiet natuurlijk niet op! Ik drink koffie op een terras in Dinant. Behalve bekend om z'n citadel is Dinant ook de geboorteplaats van Alphonse Sax:

Jawel, de uitvinder van de saxofoon.

Kort na Dinant gaat de route linksaf naar het dal van de Lesse en vervolgens echt de Ardennen in en de heuvels op. Stevige hellingen die ik met het kleinste verzet en veel wilskracht neem.

Tegen vieren kom ik bij een soort Doornroosje-kasteel (Chateau de Veves) wat ik herken: bijna twee jaar geleden ben ik hier samen met mijn collega Cathalijn langsgekomen, op de terugweg van een teambuilding uitjein de Ardennen. Cathalijn, herinner je je het?

Omdat ik toch alle tijd heb, bezoek ik het kasteel van binnen. Daarna weer op weg (met steile hellingen) en dan is mijn hotel, La Marquisette in Sanzinne, Houyet, dichterbij dan verwacht. Van buiten ziet het er niet zo aantrekkelijk uit, maar binnen is het erg aangenaam. Vanuit deze stoel schrijf ik dit verslagje:

Heb vandaag 52 km afgelegd.